İnsan, yaradandan istedikçe kulluğunu gösterir


  Hz. Peygamber şöyle buyurur: “Allah beni zorlaştırıcı ve şaşırtıcı olarak değil öğretici ve kolaylaştırıcı olarak gönderdi.”Ümeyye Bint-i Rukayya şöyle anlatır: Ensardan bir grup kadınla Hz. Peygambere geldiler ve “Ya Resûlullah Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zina etmemek, çocuklarımızı öldürmemek, hiçbir zaman iftira atmamak, meşru emirlerinde isyan etmemek üzere sana biat etmek istiyoruz” dediler. Hz. Peygamber, “Gücünüz yettiğince ve takat getireceğiniz hususlarda” buyurdu. Bunun üzerine kadınlar, “Allah ve Resulü bize karşı bizden daha merhametlidir” dediler ve biat ettiler.Allah’ın Rahmeti        İnsanlar dua ettiklerinden misli ile karşılık bulmak isterler. Fakat Rabbimiz rahmetini kulundan esirgemez ve bazen mislini, bazen de daha hayırlı olanı verir.İnsan farkına varamaz ve bazen kendisine zararı dokunacak bir konuda dua eder.Allah duasını istediği yönde icabet etmediği için, duasının kabul olmadığını zanneden kişi, büyük bir yanılgı içindedir.Rabbimiz, kulunun çağrısına icabet eder, onun hayrına olacak şekilde duasına icabet eder.Olay, kişinin istediği gibi gelişmeyebilir ama o kendisi için neyin hayırlı olduğunu bilemez.Bu nedenle dua ederken hayırlı olanı istemek gerekir.İnsan acelecidir. Bir şeyin hemen olmasını ister.Müslüman, Allah’tan bir şeyi istediğinde, gerçekleşmesi için aceleci davranmamalı, takdiri Allah’a bırakmalıdır.Hoşgörünün Sınırı         Hoşgörü bir beklenti içine girmeden muhatabı anlamaya çalışmaktır. Yani sabırlı davranmak, öfkeyi yönetmek, zorlukları sükûtla savmak, farklı bakış açılarını olgunlukla karşılayabilmektir.Dinimiz belli sınırlar dâhilinde olmak kaydıyla hoşgörüyü tavsiye eder. Hoşgörü bizim dinimizin ve tabiatımızın gereği olan bir tavırdır.Hz. Peygamber şöyle buyurur: “Ey insanlar. Hepiniz Adem’in çocuklarınız. Adem ise topraktan yaratılmıştır. İnsanlar muhakkak ve muhakkak ırklarıyla övünmeyi bırakmalıdır.”Hz. Peygamberi örnek alan müminler, tüm insanlara karşı adil ve hoşgörülü bir tavır göstermektedirler. Müslüman, muhataplarına İslam ahlâkı ile yaklaşır ve karşısındaki kişiyi anlamaya çalışır.Hz. Peygamber Medine’de farklı ırklara ve dinlere, dillere sahip insanların bir arada, huzur içinde yaşayabileceğini pratik olarak göstermiştir.Fakat hoşgörü her şeyi hoş görmek de değildir. Hoşgörü kişinin kendi değerlerinden ödün vermemesi ve fakat karşısındaki kişiyi olduğu gibi kabul edebilmesidir. Aksi takdirde, kişinin değerlerinden taviz verip, başkalarının rengini alması değildir.Çocuğa nasıl öğretebiliriz?1-Çocuğa neleri hoş görüp neleri hoş göremeyeceğimiz konusunda bilgi verilmelidir. Anne-baba bu konuda oyunlardan, masallardan faydalanabilmelidir.2-Çocuklarımız güzel davranışları aile ve dışarıda görüp öğreneceklerdir. Anne, baba ve öğretmen bu konuda çocuğa örnek olmalıdırlar.3-Çocuk gün içinde okulda, mahallede, toplumda hoşgörüsüzlükle karşılaşacaktır. Anne bu görüntülerle ilgili onu bilgilendirmeli ve böyle durumlarda neler yapılması gerektiğini izah etmelidir.4-Çocuklar televizyonda izledikleri programlarda hoşgörüsüzlüğün birçok örneklerine şahit olmaktadırlar. Bilinçaltına giden bu mesajlar çocuğun ileriki hayatını etkileyecektir.5-Çocuk ailede edindiği hayat görüşü ile barışık ve iç içe olmalıdır. Çocuk arkadaşlarına sevgi ve hoşgörü ile yaklaşabilmelidir.6-Çocuk, İslami bir temel edinmeli fakat kendisinden farklı düşünen ve yaşayan insanların varlığını da kabul edebilmelidir.7-Çocuğa adalet duygusu ailede verilmelidir. Arkadaşları ile ilişkilerinde hem kendi haklarını hem onların haklarını koruyabilmelidir. Çocuk bu konuda bir duyarlılık kazanmış olmalıdır.8-Çocukların iyi bir gözlemci olduklarını unutmamak gerekir. Büyükler çocuğun bu özelliğini dikkate alarak olur olmaz ifadeler kullanmamalı, hâl ve tavırlarına özen göstermelidirler.9-Çocuk, ailede, empati yeteneğini geliştirmelidir. Aile, çocukla birlikte yoksulları ziyaret etmeli, ihtiyaç sahiplerine yardım götürmelidir. Bu durum çocuğun zayıf olanı anlama ve kendini bu kişilerin yerine koyma yeteneğinin gelişmesine yardımcı olacaktır.