Özgüven ile şımarıklık arasındaki ince çizgiyi ayırt etmek zor mudur


  Özgüven; Kendimize
yönelik iyi duygular geliştirmemiz sonucu, kendimizi iyi hissetmemiz demektir.
Başka bir deyişle kendimiz olmaktan memnun olmak ve bunun sonucu olarak
kendimiz ve çevremizle barışık olmaktır.

Özgüven, kişinin diğer
insanlarla olan deneyimleri ve aktiviteleri sonucunda oluşturduğu kendi
imajının yansıması olarak gelişir. Kişinin çocukluk dönemi boyunca yaşadığı
deneyimler özgüvenin şekillenmesinde en önemli paya sahiptir. Büyüme sırasında
elde edilen başarılar, başarısızlıklar ve ailenin, öğretmenlerin, ekip
arkadaşlarının ve önem verilen etraftaki tüm kişilerin kişiye davranış şekli
özgüveni şekillendirir. Özgüvenin niteliğini ve düzeyini daha çocuk çocukluk
dönemi belirler.

Özgüvenimiz olmadığında
işleri yapabilme yeteneğimizden emin olamayız. Gerekli beceriye ve deneyime
sahip olduğumuzu bildiğimiz halde, daha önce hiç yapmadığımız bir işle
karşılaştığımızda endişeleniriz. Birçok durumda, özellikle karar vermemiz,
inisiyatif kullanmamız veya yeni insanları işin içine katmamız gereken durumlarda
rahatsız ve huzursuz oluruz.ozguven-ve-simariklik

Buna karşın, aşırı bir
güven duygusu içinde davrandığımızda; sınırlarımız olduğunu kabul etmek
istemeyiz, yeteneklerimiz hakkında gerçekçi olmayan düşüncelere kapılırız.
Üzerimize aşırı iş yükü alırız, böylece her zaman iyi iş yapamayız. En iyiyi
bizim bildiğimizi düşünürüz, önerileri göz ardı ederiz, bize yardım etmek
isteyenleri de genellikle reddederiz. Böylece özgüven patlamasının sonucu genel
olarak hüsranla biter. Ayrıca aşırı özgüven bizi sosyal yaşamda da yalnız
bırakır çünkü her bir şeyi en bilen biz olduğumuzu düşündüğümüz ve başkalarının
fikirlerini de hiçe saydığımız için zamanla yalnızlaşmaya ve dışlanmaya mahkûm
oluruz.

Şımarıklık ise;
Bulundukları ortamda tüm dikkatleri üzerine çekmek isteyen insanlara özgü bir
davranıştır. Bu tür insanlar sürekli bir alaycı tavır içindedirler. Daima
çevresinde ilgi ve özveri beklerler. Şımarıklık, kişinin bazı ya da birçok
özelliğini diğer insanlardan üstün görmesinden kaynaklanır.

Bu nedenle; Özgüven ile
şımarıklığın kardeş olmasına imkân yoktur. Özgüven ile şımarıklığın aynı
insanda bulunmasına da imkan yoktur. Kısacası şımarıklık ile özgüven arasında
ince bir zar vardır. Çocuklarımızı yetiştirirken bu ince zarın hassasiyetine önemle
dikkat etmek gerekir. Özgüven azlığı kaygı ve başarısızlığı getirir. Ama
özgüven patlaması da şımarıklığı ve yalnızlığa götürür. En iyisi orta seviye
bir özgüvendir.