Bir güvercin uçurdum bugün Filistin'den, Gazze'den, Aksa'dan
İstanbul'a,

Bir kanadında tevekkül
saklıydı, direniş diğer kanadında,

Ümmet bir olursa yüzünü döner
Hamzalar,

Ey Müslüman genci, dualarında
yer ver muhakkak Mescid-i Aksa'ya…,

Ortadoğu'nun
kanayan yarası Filistin bir Arap devletidir. Bağımsızlığını 1988'de Cezayir'de
ilan etmiş lakin bu ilan Ortadoğu'da bebek öldüren, çocukları yetim, anneleri
gözü yaşlı bırakan israil askerine set çekmeye yetmedi. Rüzgâr hep ıstırap
estirdi Filistin topraklarında. Hakkında en çok yazılan devlet olmaya aday
gösterilebilecek olan Filistin'de çok kelamlar edildi, çok başvurular yapıldı
şu ya da bu barış örgütlerine. Yazıldı çizildi, üstüne ciltlerce kitap yazdı
Filistin hakkında. Sapan atan çocukların tanklara direnişini anlattı
televizyonlar. Yürüyüşler, propagandalar peşi sıra birbirini izledi. Semaya
açılan avuçlarda Filistin vardı, yetim çocukları duyunca babasına sımsıkı
sarılan çocukların serçe kadar yüreğinde yine Filistin. Bağırarak, haykırarak
dünyada 1,5 milyarlık nüfusa sahip Müslüman ümmetini ayağa kaldırmak istedik
çoğu zaman… Gözlerimiz Mescid-i Aksa için yaşarırken, bu kanlı ve illegal
savaşın Müslümanların imtihanı olabileceğini çok sonra fark ettik. Evet,
Müslüman ümmeti, şu an hala israilin zindanlarında Yusuf'lar varsa, şu an hala
kendi ülkesinde yabancı gibi yaşayan bir Filistinli varsa ve şu an hala sapanla
taş atan çocuklar kadar yüreği olmayıp ellerindeki silahlara güvenerek çalım
satan tek bir israil askeri Filistin'de elini kolunu sallayarak gezebiliyorsa,
bu imtihanı kaybetmişiz demektir. Ben, sen, siz ya da onlar, kaybettik…