Anne baba ve çevre, gençlerin bozulduğunu, gelecek neslin ne
halde olacağını merak ettiklerini hatta korktuklarını söylüyorlar. Tamam,
gençlik çok iyi bir yere gitmiyor olabilir, hataları olabilir. Suç işlemiş,
ahlakı değişmiş, değerleri başkalaşmış, kültürü unutmuş da olabilir. Peki,
bunun tek suçlusu gençler mi? Yok ne münasebet sosyal medya çevre falan filan.
Böyle düşünüyoruz değil mi? Haklı mıyız? Yoksa birilerini mi suçluyoruz? Kendi
hatamızı bireyler olarak başkalarına atmaya mı çalışıyoruz?  Gençleri
suçlayıp yaptığı hataları kınamaktan önce ebeveynler kendilerine dönüp bir iç
hesap yapmalıdırlar. Geçmişe dönüp nasıl yetiştirdiklerine bakmalıdırlar. Henüz
anne karnındayken verdiklerine, doğduktan sonra önemsediklerine, neyi sevdirip
neyden nefret ettirdiklerine bakmalıdır. Küçükken ayetleri öğretip yapması
gerekenleri gösterip uygulamasına ne kadar yardımcı oldu anne baba, tesettürü
sevdirmek için ne kadar çaba gösterdi de sonucun mükemmel olmasını bekliyor.

Daha
küçük deyip ne çok şeyden uzaklaştırdı. Kendisi tesettürlüyken şimdi genç
kızının örtünmek istememesinin nedeni ne? Zamanında küçüktür deyip kendisinin
ertelemesi, istediği şeyleri giydirip istediği şeyleri alması değil mi?
Küçükken yaptığı yanlışlara, söylediği yanlış cümlelere gülerken daha çok küçük
bir şey olmaz, büyüyünce anlar demek mi hata olan, yoksa şimdi gencin ağzında
uygunsuz cümlelerin gezinmesi mi? Gerçek suçlu kim? Kendisi dört dörtlük biri
olmaya çalışırken, tesettürü, ahlakı güzelken, birilerine yetişmeye çalışırken
çocuğunun ahlakını unutan ebeveynler mi? Ya da daha erken deyip erteleyen ve
genç kız olduğunda kavgayla gürültüyle öğretmesi gerekenleri öğretmeye çalışan
anne baba mı?

Küçükken
tam alması, öğrenmesi gereken yaştayken, ilim meclislerine küçüklüğünü bahane
edip göndermeyen anne baba mı? Yoksa genç mi? Çocuk mızmızlanınca tamam
büyüyünce yaparsın diyen anne baba mı? Yoksa genç mi suçlu?

Bu
yaşa kadar ilgilenmeyip sadece tatlı hallerini severek, karnını doyurup
istediklerini almakla anne baba olunmayacağını biliyoruz. Genç bir birey
olduğunda elinden tutup ilim meclislerine zorla götürmek de hocanın başına bela
açmaktan başka bir şey değildir. Çünkü şu an çocuğunun ilim meclislerine
gitmesi için çabalayan anne baba çocuğuyla sorun yaşayan anne babalar oluyor.
Bu yaşa kadar bir şey vermeyip hocadan bir şeyler beklemek yanlıştır. Faydası
olacaktır lakin temeli anne atar. Hocanın yaptığı, üzerine bina etmektir.
Bilinçli, ahlaklı, değerleri olan bireyler yetiştirmek istiyorsak bilinçli
olmalı ve çocuğun eğitimine erken yaşta başlamalı.