Rabbimizin âyetlerinden:

“Hani
Lokman oğluna öğüt verirken demişti ki:

 ‘Yavrucuğum!

Allah’a
ortak koşma. Muhakkak ki şirk pek büyük bir zulümdür.”

“Yavrucuğum!Eğer
yaptığın iş (iyilik ve kötülük) hardal tanesi kadar bile olsa ve bir taş içine
girse, Allah onu ortaya çıkarır. Muhakkak ki Allah, en gizli işleri bütün
inceliğiyle bilir. O, her şeyden hakkıyla
haberdardır.”         

“Yavrucuğum!

Namazını
dosdoğru kıl. İyiliği tavsiye et, kötülükten sakındır. Başına gelene sabret.
Şüphesiz ki bunlar, uğrunda azim ve sebat edilmeye değer işlerdendir.”

“Gururlanıp
insanlardan yüzünü çevirme. Yeryüzünde kasılarak yürüme. Çünkü Allah, büyüklük
taslayan ve övünenleri sevmez.”

“Yürüyüşünde
mutedil ol. Sesini alçalt. Seslerin en çirkini, şüphesiz ki, eşeklerin
sesidir.” (31
Lokman Sûresi; 13, 16, 17, 18, 19.)

Efendimiz’in
(sas) hadislerinden:

 “-Dünya
muhabbetini kalbinden çıkar ki, Cenab-ı Allah’ın sevdiği olasın. İnsanların
elindeki şeylerden de tamahını kes ki, insanlar da seni sevsin!” [ İbn-i Mace, zühd 1]

YAVRULARIMIZA
VERECEĞİMİZ NASİHATLER

Yavrucuğum!

Allah’ı bil ve O’na kul ol! Bil ki, servetlerin en büyüğü O’na kul
olmaktır. O’na kul olmadan yaşanılan bir hayatın anlamı olmadığı gibi, büyük
bir kaybı ve hüznü de vardır. Ayrıca insan bundan dolayı hesaba çekilecektir.

Yavrucuğum!

İnsan olmak güzel bir şeydir. Ancak, insan kalmak çok daha güzel ve
önemlidir. Herkes insan yaratılmış olabilir ama insanca yaşayan azdır. Onlar da
ehl-i iman ve amel-i salih sahipleridir. Sen, Allah’ın sana bahşettiği iman
zenginliğinin yanına salih amelleri de kat ki, gerçek bir insan yani insan-ı
kâmil olasın! Kurtuluş da ancak bununla mümkündür. Bu mana Asr Suresi’nde en
güzel şekilde haber verilmiştir. Şöyle ki:

Yavrucuğum!

Allah’ın sevdiklerini de sev! Onları bul ve onlarla beraber ol!
Bilesin ki onları tanımanın en iyi yolu, Kur’an ve Sünnet’tir. Onlar,
“görüldükleri zaman Allah’ı hatırlatan kimselerdir.” Onlarla beraber olanlar
sanki cennet bahçesinde gibi hissederler kendilerini. Zira onlar Allah’ı
unutmayan kimselerdir.

HAYAT
AKAN BİR SU GİBİDİR

Yavrucuğum!

Hayat akıp giden bir su gibidir. Ama bilesin ki bu su, bir gün
akmayacaktır. Sen bugün akmakta olan suyunla bahçelerini sulamaya bak! Zira
cennet bahçeleri ancak bu dünyada elde edilir. Yoksa yarın çok pişman
olabilirsin.

Yavrucuğum!

Allah’ın kullarına iyi davran! Onlarla güzel geçin! Onlara değer
ver ki, Allah (cc) da sana değer versin! Çünkü onları yaratan da, seni yaratan
da O yüceler yücesi Allah’tır.

Yavrucuğum!

Efendimizin hayatını göz ardı etme! O’na uymanın farz olduğunu
unutma! O, en güzel ve en seçkin insan ve kul örneğidir. Bunu Rabbimiz
ayetlerinde haber vermiştir. O halde O’nun eşsiz hallerinden örnek al ve tatbik
et! Hayatının bir anlamı olsun. Gönlün Allah ve Rasûlü muhabbetiyle dolsun.
Allah yâr ve yardımcın olsun!

Yavrucuğum!

Güzel ahlâklı ol! Bilesin ki güzel ahlâk insanı güzelleştirir,
çirkin ahlâk ise sahibini çirkin yapar. Zira güzellikler bedende değil, asıl
huydadır. Ne demişler; “insan güzel yüzden kırk günde usanır ama güzel huydan
kırk yılda bile usanmaz.” Yüce Rabbimiz de Habibini överken; “Şüphesiz sen en yüksek ahlâk üzeresin!” (68
Kalem 4) buyurmuyor mu? Gördüğün gibi Cenab-ı Hakk, Sevgili Peygamber’in (sas)
ahlâkını ön plana çıkarıyor. Bu da bizler için çok önemli bir uyarıdır.

Yavrum!

Nasihatlerimi iyi dinle! Sakın kulak ardı etme! Sonra pişman
olursun. Zira sana dünyada ve ahirette kazanç olacak öğütler veriyorum. Bunlar
Allah’ın, Rasûlü’nün ve Allah dostlarının tavsiyelerine uygundur. Rabbimiz
bizleri rızasından ayırmasın.

AHİRET
HAYATINI UNUTMA

Sevgili Yavrum!

Bizler bu dünya için yaratılmadık. Bilâkis ebedî olan ahiret için
yaratıldık. Ancak, bu dünyadaki yaşayışımız, ahiret hayatını
şekillendirecektir. Onun için dünyada yaptığın ve yapacağın her şeyi Kur’an ve
sünnet süzgecinden geçir. Geçmiyorsa ondan uzak dur. Zira onun hesabı ağır,
üzüntüsü fazladır. Ölüm gelince de telâfisi yoktur.

Yavrucuğum!

Ölüm, ahirete geçiş noktasıdır. Onun günü bizler için belli
değildir. İlmi ise Rabbimizin katındadır. Onu unutma! Ona hazırlıklı ol! Zira
ne zaman geleceği belli olmaz! Aniden çıkıp gelebilir. Ama sen; “Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et!” (15
Hicr 99) emrini ve hatırlatmasını asla unutma!

Yavrucuğum!

Hakk’a yakın olan kullar hep hazırlık içinde olmuşlardır. O’nu
arzulamışlar, O’nun için yanıp yakılmışlardır. Sen de Allah’a yan, O’nun
muhabbetiyle gözyaşı döküp ağla! Zira ancak böylesi bir hayatın tadı vardır.
Allah sevgisinden gayri hiçbir şey bu lezzeti veremez!

Yavrucuğum!

Bilesin ki, kulluk fedakârlık gerektirir. Kişi nefsinden, malından
fedakârlık edecek ki Rabbine kul olsun. Nefsine düşkün olan, onu önde tutan
nasıl kul olsun ki! Sıcak yatağından kalkıp sabah namazını kılmayan kul
olabilir mi? Malını sevip cimrilik yapan da ne zekât verebilir, ne sadaka ve ne
de misafire ikram edebilir! Oysaki cennet bunlarla kazanılır. Kişi mal
biriktirerek Rabbinin huzuruna varsa hali nice olur, bir düşün! Hâlbuki
mal-mülk O’nun değil mi? İnsan onlarla oyalanır da onların asıl sahibini
unutursa buna akıllılık mı dersin? Yunus ne güzel demiş:

Mal sahibi mülk sahibi,
Hani bunun ilk sahibi,
Mal da yalan mülk de yalan ,
Var gel biraz da sen oyalan!

***

YALNIZ
RABBİNE YÖNEL

Yavrucuğum!

Toprağa iyi tohumlar atmaya bak! Bilesin ki ne ekersen onu
biçersin! İyilik, iyilik getirir görmez misin? İyi olmak da ancak iyilik
yapmakla hâsıl olur.

Yavrucuğum!

Bil ki insan olmanın yolu kulluktan geçer. Kul olan ise, Allah’ın
kullarına hizmetten geri kalmaz. Canı tende oldukça Allah için hizmete koşar.
Bilmez misin “Efendim
himmet” diyenlere, “Evlâdım
hizmet” demişler büyükler.

Evlâdım!

Ana babanın dualarını almaya bak! Bil ki hizmetlerin en büyüğü
onlara yapılandır. O ana ki, senin için uykusuz kaldı, yemedi sana yedirdi,
belki de Yasin sütleriyle seni emzirdi. Ne mutlu o analara. Acep şimdi
böyleleri var mı ola?

Yavrucuğum!

Sakın büyüdüm demeyesin. Daha pek küçücüksün, bunu bilesin! Tevazu
kanadını indiresin. Rabbimiz Kur’an-ı Hakim’inde Habib-i Edib’ine; “Sana uyan mü’minlere tevazu kanadını indir” (26
şuara 215) buyurmuyor mu? Ya biz ne olabiliriz ki O’nun yanında?

Sevgili Yavrum!

Gençliğinin kıymetini bil! Hizmetten hizmete koş! Sakın yoruldum
deme. Rabbimiz İnşirah Suresi’nde bak ne buyuruyor:

Gerçekten,
zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır.

Boş
kaldın mı hemen (başka) işe koyul!

Yalnız
Rabbine yönel.”