Amerika'da herkese ve her keseye uygun silah

  Uzun yıllardır ABD’de çalışan akademisyen dostum Necmi Mutlu ‘Eğer Amerikan toplumunu yakından tanımak istiyorsan mutlaka bir silah fuarına git’ demişti.
İnternette iki dakikalık bir araştırma yapınca gördüm ki Amerika’da silah fuarından bol bir şey yok. Hatta geçen hafta sonu Washington DC’de vardı. Washington’ı dünyaya bağlayan Dulles Havalimanı’nın hemen yanındaki silah fuarı için pazar sabahı yola düştüm.
TATİLE TERCİH EDİYORLAR
Nefis bir sonbahar havası var, sabahın da erken saatleri sayılır. Fakat fuar alanının otoparkı şimdiden dolmuş.
Zar zor park yeri bulup fuar alanına yöneldim. Fuar alanına giriş 20 dolar. Müzelerin bedava olduğu bir şehirde 20 dolar bir fuar girişi için pahalı sayılabilir. Birkaç dolarlık indirim için birbiriyle yarışan Amerikalılar’ı düşünürseniz silaha olan merakı da bir başka açıdan teyit edebiliyorsunuz.
 “Güzel bir pazar sabahı parka bahçeye gitmek yerine kim silah fuarına gider ki ?” demeyin. En azından ben demiştim ama yanılmışım.
Herkes gelmiş çünkü.
7’DEN 77’YE
Kimisinin bebeği kucağında, kimisinin bebek arabasında. 8-10 yaşlarındaki çocuklarıyla gelen de var karı koca ya da kız arkadaşıyla gelen de...
Hatta ilerleyen yaşı nedeniyle yürümek için destek almak zorunda olanlar bile silah fuarına gelmiş.
Yani 7’den 70’e Amerikalılar silaha meraklı.
Silahla hiç işim olmadı. Merakım var denemez. Ama iki saat fuarda gezdikten sonra gördüm ki Amerikan silah sektörü pazarlama işini çok iyi yapıyor.
Silahla ilgili aklınıza gelebilecek her şey satılıyor. Mesela yeni model akıllı telefonunuzun kılıfına monte edilmiş bir silah kabzası yapmışlar. Bir başkası Glook’u ofis mobilyasına monte etmiş.
Tam anlamıyla çılgınca işler
Minik ama etkili tabancalar satışta. Şok tabancasından tutun da susturuculu otomatik silahlara kadar her şey var. Eğer büyük silahlara merakınız varsa o da mesele değil. Çünkü benzerlerini ancak filmlerde gördüğünüz devasa silahlar satışa sunulmuş.
Amerika’da silah bulundurmak anayasal bir hak. Prosedürleri de zor değil. Şöyle söyleyeyim; tezgahların arkasındaki görevliye  (bu arada istatistiklere baktım 130 bin lisanslı silah satıcısı varmış ABD genelinde)  “Bana bir M-16, bir AK 47 Kalaşnikof ve 5 Glock paketler misin” diyebiliyorsunuz.
FİYATLAR SUDAN UCUZ
Kimliğinizi veriyorsunuz bir kaç dakika sonra paketiniz hazır. Alıp gidiyorsunuz. Şarjörü üzerinde olmadığı sürece silahla dışarıda gezinebiliyormuşsunuz. Kadın, çocuk, çoluk, yaşlı, genç fark etmiyor. Herkes tezgahlardan keyfine ve bütçesine göre silah beğenip alıyor. (İnternetten Türkiye fiyatlarını kıyasladım. Amerika’da bedava sayılabilir)

Tabii çocuk yaştakiler satın alamıyor ama aile büyükleri çocuklarının silahla haşır neşir olmasından gayet mutlular.
İstatistiklere göre yılda 17 milyon civarında silah satılıyormuş Amerika genelinde. Yani sivillerdeki silahları toplasanız Amerikan ordusundakinden fazla çıkacaktır.
Bireysel silahlanmanın bireysel bütçesi ise 3 milyar dolardan fazla. Bu yüzden ülkedeki en güçlü lobi silah lobisi.
 
KİMSE ENGELLEYEMİYOR

Sadece askeri değil bireysel silahlanmanın da korkunç bir lobisi var. Öyle ki NRA-Ulusal Silah Birliği siyasilerin korkulu rüyası. Obama bile bu lobiye karşı sesini yükseltemedi. Silah lobisi “Silahlı birine karşı en güvenli yol silahlı bir diğer kişidir” tezini işliyor.
Bireysel silahlanma meselesi Amerika’nın kadim tartışma konularından.
Hele hele yaşanan her okul baskınından sonra günlerce tartışılır. Fakat kimse bireysel silahlanmayı önleyecek adımlar atamıyor.
Silah fuarına dair gözlemlerimi şöyle bitireyim: Bu insanlardaki silah merakını dizginlemek kolay gözükmüyor. Silah çok ucuz, kolay ulaşılabiliyor ve lobileri çok güçlü.
TEK ÇARE DUA ETMEK
Anayasa’da yer alan bir hak olması da işin bir başka boyutu. 11 Eylül ve benzeri saldırıların bıraktığı derin paranoyayı da düşünürseniz öznesi silah olan tartışmalar bu ülkede hayli girift.
Yapabileceğiniz tek şey; çocuğunuzun gittiği okulu ya da alışveriş için gittiğiniz AVM’yi eli silahlı bir psikopatın basmaması için dua etmek..
Bir de ne olursa olsun başkasının arazisinden geçmemek gerekiyormuş. Abartı gelebilir ama ‘Biri arazimden geçse de vursam’ diyen manyaklar sadece filmlerde değil, gerçek hayatta da var diyorlar.