Sorumluluk bilincine sahip çocuk

Sorumluluk verilmeden, koruyup kollanarak yetiştirilen çocuklarda özgüven eksikliği daha fazla görülüyor.

Tüm sorumlulukları ebeveynlerinin üzerinde olan çocukların sorun çözme yeteneğinin gelişmediği ve bu durumun kendini yetersiz hisseden bireylerin yetişmesine sebep olduğu biliniyor. Uzmanlar, aileleri çocuklarının yerine her şeyi düşünerek onlara iyilik yapmadıklarını fark etmeleri konusunda uyarıyor. Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nden Psikolog Hilal Arslan, çocuklarda duygularını ifade edememe, hakkını savunamama gibi davranışlarla kendini gösteren özgüven eksikliğinin kişinin aile ve okul hayatıyla birlikte yetişkinlik döneminde iş hayatını da etkileyebileceğini söylüyor. Psikolog Arslan,  ebeveynlerin çocuklarını kendi eserleri gibi gördüklerini belirterek, “Toplum olarak hata yapmaya karşı toleransımızın düşük olması, ‘örnek çocuk’ yetiştirmeye çalışırken ebeveynin içinde görkem duygusuyla çocuğu kendi eseri gibi görüp onu kusursuz bir proje yapma çabası, aşırı anne babalık (onun yerine her şeyi düşünme ve yapma, onu sıkı sıkıya koruyup kollama, olumsuz hiçbir şeyle muhatap olmasına izin vermeme) çocuğun kişilik gelişimini olumsuz yönde etkiliyor.’’ diyor.

Çocuğa yaşına ve yeteneklerine uygun     hedefler verilmeli

Çocuğa yaşına ve yeteneklerine uygun olmayan hedefler verip bunları başarmasını beklemenin de yapılan bir başka hata olduğunu vurgulayan Arslan, “Çocuğa yapabileceğinden zor görevler verilirse çocuk gereksiz yere başarısızlık duygusunu tadar. Aynı şekilde becerileri ve ilgi alanına uygun olmayan görevlerde çocuğa kendini yetersiz hissettirir. Örneğin 2 yaşındaki çocuğa boyama kitabı alır ve dışarı taşırmadan boyamasını beklersek bunu başaramayan çocuk yeteneklerine güvenemez. Hâlbuki 2 yaş bu beceriyi beklemek için çok erken bir yaştır. Ya da futbol oynamaya kabiliyeti olan bir çocuğu ısrarla keman kursuna gönderip yapamadığında daha çok çalışmasını söyleyerek ona kendini yetersiz hissettirmek yanlış bir değerlendirmedir. Bu nedenle çocuğun içinde bulunduğu gelişim dönemi iyi tanınmalı, o yaş grubundaki çocukların neler yapabildiği hakkında fikir sahibi olunmalı, çocuğun bireysel özellikleri, kabiliyeti ve yönelimi iyi tespit edilmelidir’’ önerisinde bulunuyor.