30 yıldır engelli kardeşine 'annelik' yapıyor


  Sivas'ta yaşayan 65
yaşındaki Ali Kelek, doğuştan bedensel engelli 60 yaşındaki kardeşi Dursun'un
30 yıldır çamaşırlarını elinde yıkıyor, yemeğini yapıyor, her ihtiyacına
koşuyor.

Sivas'ta, 65 yaşındaki
Ali Kelek, doğuştan vücudunun sağ tarafını kullanamayan 60 yaşındaki engelli
kardeşine 30 yıldır adeta annelik yapıyor.

Hafik ilçesine 40
kilometre uzaklıktaki Beydili köyünde yaşayan Ali ve Dursun Kelek kardeşler,
derme çatma kerpiç evlerinde yıllardır yalnızlıklarını paylaşıyor.

Yoksulluk yüzünden yuva
kuramayan, çocuk yaşta babasını kaybettikten sonra yıllarca yaşlı annesine ve
kardeşine bakan Ali Kelek, annesini kaybettikten sonra da doğuştan bedensel
engelli olan ve yürüme zorluğu çeken kardeşinin bakımıyla ilgileniyor.

Kardeşinin yemeğini
yediren, geceleri hastalandığında başında bekleyen, çamaşırını yıkayan,
banyosunu yaptıran Kelek, emeklilik maaşı ve kardeşi için aldığı "evde
bakım parası" ile ihtiyaçlarını karşılıyor.

Evlerinde yatak, yorgan
ve buzdolabından başka eşya bulunmayan kardeşler, daha güzel bir evde yaşamanın
hayalini kuruyor.

Ağabey Ali Kelek, AA
muhabirine yaptığı açıklamada, 46 yıl önce babasını, 10 yıl önce de annesini
kaybettiğini söyledi.

Annesinin 90 yaşın
üzerinde hayatını kaybettiğini anlatan Kelek, "Annem, babam öldü, bir tek
yanımda engelli kardeşim kaldı. Önceden annem, babam vardı onlar da yardımcı
oluyordu. Annem yaşlanınca kardeşime bakamaz oldu. Bu nedenle hem anneme hem de
kardeşime bakıyordum. 30 yıldır kardeşimin bütün ihtiyaçlarıyla ben
ilgileniyorum." dedi.

"Birbirimizden
başka kimsemiz yok"

Kardeşi doğuştan engelli
olduğu için bir iş yapamadığını dile getiren Kelek, şunları kaydetti:

"Ona ben bakıyorum,
çamaşırını yıkıyorum, yemeğini yapıyorum, yatağını seriyorum, böyle birbirimizi
idare ediyoruz. Yerinden kalkamıyor, yatağına zor yatırıyorum, kaldırıyorum,
gezdiriyorum. Gece kalkarım üzerini örterim. Bazen rahatsızlanır, kalkarım biraz
dışarı çıkarıp hava aldırırım, böyle bakmaya çalışıyorum. Bakacak başka
kimsemiz yok. Eli ayağı oluyorum onun. Annesi gibi bakıyorum. Bazen
zorlanıyorum çünkü benim de yaşım ilerledi ama birbirimize can şenliği
oluyoruz. Birbirimizden başka kimsemiz yok."

Ağabey Kelek, yoksulluk
yüzünden yuva kuramadığını, 2 yıl önce emekli olabildiğini belirtti.

Evlerinin bakımsız
olduğunu ve yaptırmaya ekonomik güçlerinin yetmediğini aktaran Kelek,
"Evin çatısı yok, yani toprak çatı, yağmur yağınca akıyor. Param olsa önce
başımızı sokacak güzel bir ev yapma hayalim var." diye konuştu.

Masraflarının çok
olmasından yakınan Kelek, "Çamaşırları elimde yıkıyorum. Makine almaya
gücüm yetmedi. Almak istiyorum ama alamıyorum. İyi kötü elimde yıkıyorum, bazen
kirli bazen temiz oluyor, olduğu kadar üzerimize giyiniyoruz." ifadesini
kullandı.

Kardeş Dursun Kelek de
kendisine ağabeyinin baktığını, her ihtiyacına yetişmeye çalıştığını anlatarak,
"Ağabeyim, üzerimi giydirir, çamaşırımı yıkar, çoraplarımı giydirir,
yemeğimi yapar. Bana anne gibi bakıyor, yardımcı oluyor. Ağabeyim benim hem
elim kolum hem de annem, babam. Ona çok teşekkür ediyorum." dedi.