Bebekler, dünyaya ilk gözlerini açtıklarında iki şeye ihtiyaç
duyarlar. Bunlardan biri fiziksel ihtiyaçlarının karşılanması, bir diğeri ise
güven duyma ihtiyacıdır. Yüce Mevla bu iki ihtiyacı da iç içe yaratmıştır. Bir
anne çocuğunun fiziksel ihtiyacını karşılarken aslında bir yandan da güven
ihtiyacını doyuruyor. Güven öyle bir duygudur ki; çocuğun yıllar içinde sahip
olacağı tüm hasletin çekirdeği hükmüne geçer. Eğer bu çekirdek Allah'ın izniyle
sağlam yetişirse, üzerine bina edilecek diğer özellikler de sağlıklı ve sağlam
olur.

Yapılan
araştırmalara bakıldığında güven duygusunun 0-2 yaş aralığında yoğunluk
kazandığı ortaya konulmuştur. 0-2 yaş çocukları anneyle simbiyotik bir bağ
dediğimiz, yani kendisini annenin bir uzantısı gibi gördüğü bir süreçtir. Bu
süreçte, çocuk her korktuğunda, acıktığında, uykusu geldiğinde her anında
annesinin yanında olmasını ister. Ruhen buna ihtiyaç duyar. Bilimin ortaya
koyduğu bu bilgilerle birlikte, Kur'an'da da bize “anne sütü” önerisini
görürüz. Allah(c.c), ayette emzirme sürecinden iki yıl olarak bahseder. Bu iki
yılda anne ile çocuğu birbirine bağımlı kılar. Bu sürecin anne-bebek arasında
muazzam duyguların yaşandığı bir süreç olduğu kadar fizyolojik ihtiyaçların
giderildiği ve ruhsal doyumun da temin edildiği önemli bir süreçtir. Emziren
annenin kucağında onun şefkatli sinesine yaslanmış, anne kokusunu soluyarak ve
gözlerinin içine bakarak karnını doyuran bebek, karnını doyurmasından çok,
ruhunu doyurmaktadır. Bu yolla, tüm endişelerini, kaygılarını, hüzünlerini ve
korkularını annesinin güveniyle yener.