Bilge Kadın


  Fakir 
bilge adama sorar;

“Ben niçin bu kadar fakirim!?! Diye

Bilge adam, bilgelik içinde,

“ Çünkü, sen paylaşmayı bilmiyorsun!?” der

Fakir şaşkın bir şekilde,

“Benim paylaşacak bir şeyim yok ki!?” diye cevab
verir.

Bilge adam fakirin bu tutumuna karşılık;

“Sahib oldukların az bir şey değil ki!?”der ve
ekler;

“O yüzünde güzel tebessümler oluşabilir.
İnsanlara neşeli , tebessümler verebilirsin. Sahib olduğun o dil ve ağızla,
güzel ifadelerle insanların gönlünü ferahlatabilir, onları sevindirebilirsin.
Güzel ümitler verebilirsin. Sahib olduğun sürekli atan kalbinde, sevgiler
sunabilirsin başkalarına. Muhabbet, sevgi ile yaklaşabilirsin. Ve o gözlerin,
insanları ışık saçabilir. Huzur verebilirsin bakışlarınla”

Fakirlik, sahib olduğunun farkına varmamaktır.
Sahib olduklarını kullanmamaktır. Fakirlik yada zenginlik kişilere göre
değişen, göreceli bir duygudur. Allah’ın bize verdikleri en güzel nimetleri
paylaşmak üzerine kullanmaya başladığımız zaman zenginliğimizin farkına
varırız.