Bazen öyle zor şeyler yaşıyoruz ki tüm umudumuzu kaybediveriyoruz.


  Hayata çok karamsar bakmaya başlıyoruz. Her şey olumsuz gidiyor,
her şey ters yüz oluyor. Ne bizi sakinleştirebilecek bir dostumuz kalıyor
yanımızda ne de derdimizi unutturacak güzel bir olay. Derdimiz başımızı aşmış
durumda, bizi ne mutlu edebilir ki? Tam da bu durumda inanın ki bir tek bizi
Allah sakinleştirebilir.

Sizi
o anda kimse anlamaz ama gönüllerde olanı ancak Rabbim bilir. Kur'an-ı Kerim'de
birçok yerde geçer ama bir örnek vermek gerekirse: " Sözünüzü ister
gizleyin, ister açığa vurun; bilin ki, O, göğüslerin özünü bilir."
(Mülk-13) O sizin ne kadar güçlük çektiğinizi en iyi bilir.

Bir
dostunuza istediğiniz kadar derdinizi anlatın, o da ne kadar üzülürse üzülsün
sizi tam olarak anlamayacaktır. Ama bu ayette gördüğümüz üzere bizim
yüreğimizde olan biten her şeyi bilen, söylediklerimiz ya da gizlediklerimizden
haberdar olan Rabbimiz var; yeter ki bunu unutmayalım.

Kur'an-ı
Kerim'de Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: De ki: "Ey haddi aşarak nefislerine
karşı israf etmiş olan kullarım! Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü
Allah, bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok
merhamet edicidir." (Zümer-53) Böylesine bizi rahatlatan bir ayetten sonra
tasalanmak beyhudedir, Rabbimizin merhametine sığınarak O'na teslim olmak düşer
bize.