Çocuk eğitiminde belki de en önemli konudur kaliteli
vakit geçirmek. Vakit geçirmek ile kaliteli vakit geçirmek arasında dağlar
kadar fark vardır. Bu fark anlaşılıp doğru şekilde uygulandığında çocuğumuzun
hayatında muhteşem gelişmeler olacaktır.

Kendisi ile gerekli ilgilenilmeyen bir çocukta birçok
rahatsızlıklar meydana gelir. En önemlileri; kendini değersiz hissetmek,
çekingenlik, huysuzluk, söz dinlememe, çok ağlamak, altını ıslatmak. Bu
rahatsızlıkların tamamında dikkat çekmek içgüdüsü vardır. Çocuklar bunları
yaparken aslında kendisinin bir birey olduğunu ailesine hissettirmek
istemektedir.

Bu problemlerin en güzel
çözümü kaliteli vakit geçirmek ve ilgilenmektir.

Kaliteli vakit geçirmek demek odaklı iletişimdir
aslında. Tüm hayatımızda da önemli bir konudur bu durum. Bir arkadaşınız ile
kahve içmeye gittiniz, arkadaşınız sürekli telefonu ile oynuyor. Bu durum sizi
rahatsız eder ve uyarırsınız. Uyarınızdan sonuç alamazsanız ortamdan
ayrılırsınız. Siz sözlü olarak uyardınız ama çocuklar direk hayatlarına
yansıtırlar benzeri olumsuz durumu.

Çocuklar boş bir kaset gibidir ve bu kaset öncelikle
anne baba tarafından doldurulur. Tüm hayatını da o kayıtlar etkiler. Olumlu ya
da olumsuz. Sigara içilen bir ailede çocuk sigara içmeye meyillidir.

Hareketlerimizi davranışlarımızı çocuğa en güzel şekilde
aktarmanın yolu kaliteli vakit geçirmektir. Önceki satırlarda örnek verdiğim
gibi aynı ortamda bulunmak vakit geçirmek değildir. Anne yemek yaparken çocuk
yanında oturduğunda vakit geçirilmiş olmuyor, baba akşam eve gelip televizyon
izlerken aynı ortamda bulunan çocukla vakit geçirmiş olmuyor.

Kaliteli vakit geçirmek özel zaman ayırmaktır.
Karşılıklı özel paylaşım yapmaktır. Gün boyu iş yapan bir annenin sadece ama
sadece yarım saat mola verip çocuğu ile sohbet etmesi kaliteli vakit
geçirmektir. Akşam işten gelen babanın yine çocuğuna sorular sorması ya da
çocuğunun sorularına cevap vermesi kaliteli vakit geçirmektir. Çocuklar sürekli
öğrenmek isterler bu sebeple de sürekli sorular sorarlar. Baştan savma
verilecek her cevap yanlış kayıtlar yapmaktır. Ayrıca çocuğa kendini değersiz
hissettirmektir.

 

En güzel hareket ise, her gün belli zamanı, anne baba
çocuk üçlüsü olarak bir faaliyete ayırmaktır. Bir oyun oynanabilir, sohbet
edilebilir, karşılıklı sorular sorulabilir ama o zaman çocuğun da bulunduğu
gerçek bir iletişimin hakim olduğu ortamı oluşturarak yapmaktır. Bu sayede
çocuk kendini değerli hissederken, aile arası bağlar da güçlenmiş olur.

Günde belki de yarım saat bu şekilde kurulan bir
iletişim, saatlerce aynı ortamdan bulunmaktan çok daha olumlu yansıyacaktır.