Günlerden
bir gün, Afrika’da çalışan bir antropolog bir kabilenin çocuklarına bir oyun
oynamayı önerir.

Oyun
basittir.

Çocukları
belirli bir yerde yan yana sıraya dizer ve açıklar.

"Herkes
karşıdaki ağaca kadar tüm gücüyle koşacak ve ağaca ilk ulaşan birinciliği
kapacak. Ödülü ise yine o ağacın altındaki güzel meyveleri yemek olacak."

Çocuklar
oyuna hazır olunca, antropolog oyunu başlatır.

İşte o anda
bütün çocuklar el ele tutuşur ve beraberce koşarlar.

Hedef
gösterilen ağacın altına beraber varırlar ve hep beraber meyveleri yemeye
başlarlar.

Antropolog
şaşırır ve çocuklara neden böyle yaptıklarını sorar.

Aldığı cevap
hayli manidardır;

“Biz
“UBUNTU” yaptık: Yarışmış olsaydık, aramızdan sadece bir kişi yarışı kazanacak
ve 1. olacaktı. Nasıl olur da diğerleri mutsuzken yarışı kazanan bir kişi ödül
meyveyi yiyebilir? Oysa biz UBUNTU yaparak hepimiz yedik.”

UBUNTU;
Güney Afrika'da "BEN, BİZ OLDUĞUMUZ ZAMAN ‘BEN’İM" demektir. Kelime
karşılığı "insanlık".

Başkalarına
karşı merhametli, şefkatli, iyiliksever olmak gibi insani değerleri esas kabul
ediyor.