Edep;
güzel ahlak, hayâ, konuştuğunda dili korumak, yürüdüğünde ayağı korumak,
uzattığında eli korumak ve yalnız kaldığında kalbi korumaktır. Edep sadece
büyüklere saygı gösterme anlamında değildir, her durumda davranışını bilmektir.
Edep öyle güzel bir mirastır ki insanla şeytanı birbirinden farklı kılar.

Çocuğun
ilk eğitimi, ahlak eğitimi olmalıdır. Zaten çocuğun en çok muhtaç olduğu eğitim
de ahlak eğitimidir. Eğer çocuk kötü huy ve alışkanlıklardan korunmazsa hayatın
her anında sorunlar ve sıkıntılarla karşılaşacaktır. Bu sıkıntılara engel olmak
için illa sıkıntıların meydana gelmesini beklememek ve işe bebekliğinden
başlamak lazım.

Efendimiz
(sav); “Kişinin çocuğunu ahlaklı yetiştirmesi, her gün sadaka vermesinden
hayırlıdır” buyurarak anne babalara yeterince aydınlık bir yol göstermiştir. Ve
unutulmamalıdır ki çocuklara, babadan kalan en güzel miras, güzel ahlaktır.

Peki,
bu eğitimde babaya düşen görev nedir?

Baba
denilince aklımıza otorite, disiplin gelir. Babanın duruşu çocuklar üzerinde
etki yaratır. Baba, anneye en büyük yardımı, evde disiplini sağlamayla yapar.
Çocuklar, kötü alışkanlıklardan uzak durmayı, saygıyı, evdeki kurallara uymayı
en çok babadan öğrenmelidir. Ama babalar bu eğitimi verirken dikkat edeceği
bazı hususları göz ardı etmemelidir. Mesela; onlara kızdıklarında,
sinirlendiklerinde küfürler savurmadan ahlakını zedelemeyecek davranışlarda
bulunmalıdırlar. Onları kendi hallerine bırakmadan, arkadaş seçiminde yardımcı
olarak ve özellikle onların yanında büyüklerine saygılı davranarak, onlara
güzel ahlakı, mirasları olan edebi aşılayabilirler.

Resulullah
(sav); “Olgunluk Allah`tan, edep ise babadandır” buyurarak babanın aile
içindeki otoritesine dikkat çekmiş ve çocuk eğitimindeki tüm yükün annede
olmadığı gerçeğini ortaya koymuştur.